1988 - 1999 Stedenbouwkundig plan De Uithof
In 1988 maakte bureau OMA een stedenbouwkundig plan voor De Uithof (‘Plan Koolhaas/Zaaijer’ 1988). De Uithof was op dat moment een gebied met verspreid staande gebouwen. De verschillende gebouwen lagen ver uit elkaar. Het gebrek aan prettige (buiten) ruimtes maakten het gebied niet aantrekkelijk voor gebruikers om te verblijven. Er was wel veel waardering voor het landschap. Het plan Koolhaas-Zaaijer ging uit van het bij elkaar zetten van gebouwen om zo de mensen en levendigheid bij elkaar te brengen en het landschap te sparen en te koesteren. Zo werden verschillende bebouwingsclusters vastgelegd en kwam er rond de Padualaan-Heidelberglaan een centrumgebied. In de zone ten zuiden van deze as werd de bebouwing zoveel mogelijk gecentreerd zodat er op de Padualaan-Heidelberglaan meer levendigheid ontstond. Binnen de clusters was veel bebouwing mogelijk, daarbuiten stond het landschap voor op. Stedenbouwkundige supervisie (Art Zaaijer) stond borg voor een zorgvuldige inpassing van bouwinitiatieven en infrastructurele wijzigingen. In deze periode zijn enkele architectonische iconen gerealiseerd. Ook komen in deze periode het ziekenhuis (AZU 1989, WKZ 1998) en de verschillende faculteiten van de Hogeschool naar het gebied. Restanten van het oude landschap werden zoveel mogelijk bewaard en hersteld en zijn een belangrijk onderdeel van de kwaliteiten van het gebied.
1999 - 2012 Verbreding van functies
Binnen het stedenbouwkundig plan Koolhaas/Zaaijer komt ook ruimte voor andere functies dan de universiteit, bijvoorbeeld wonen. Het complex aan de Cambridgelaan, Casa Confetti en de Bisschoppen zijn hier voorbeelden van. In deze periode breidt ook de HU verder uit (Padualaan 97, (2005-2007) en bouwde de universiteit het onderwijsgebouw Hijmans van den Bergh voor gezamenlijk gebruik met het UMC Utrecht (2003- 2005). De komst van woningen en het concentreren van functies, mensen en gebouwen zorgden dat er meer draagvlak ontstond voor voorzieningen. Een goed voorbeeld daarvan is The Basket, een café aan de Heidelberglaan met een basketbalveld op het dak.
2012 - 2018 Utrecht Science Park
In deze periode groeide het gebied door als kenniscluster. De naam van het gebied veranderde in 2018 van De Uithof in Utrecht Science park (USP). In het USP was steeds meer behoefte aan ruimte voor bestaande bedrijven en startups. In de verschillende kennisinstellingen ontstonden nieuwe bedrijven. Om deze bedrijven door te laten groeien en een wisselwerking te krijgen tussen onderzoek van de instellingen en zelfstandige bedrijven kwam er naast woningen en horeca ook andere bedrijvigheid. De Life Sciences Incubator, Danone Nutricia Research en Genmab zijn hier goede voorbeelden van. Tot ongeveer 2014 pasten alle ontwikkelingen in het stedenbouwkundigplan Koolhaas/Zaaijer, dat in 2010 in een bestemmingsplan is vastgelegd. Voor het Prinses Máximacentrum, dat gepland was in het groen werd het bestemmingsplan aangepast.
2018 - 2020 Ontwikkeling buiten de clusters
In deze periode begon de in het bestemmingsplan vastgelegde ontwikkelingsruimte binnen de bebouwingsclusters verder te knellen en werd de druk op de ruimte zo groot dat op een aantal plekken nieuwe bebouwingsvelden zijn aangewezen in het landschap (bijvoorbeeld voor de Internationale School Utrecht en een nieuwe woontoren) Ook de tram (die al aangegeven was als lijn in het Stedenbouwkundig plan Koolhaas/ Zaaijer) ging in deze periode rijden.
2020 - 2040 De volgende stap
Hoe zal het USP zich de komende decennia verder ontwikkelen? Ambities, opgaven en visie voor de toekomst staan in deze omgevingsvisie centraal.
Bron: Gemeente Utrecht
